“เราจำเป็นต้องจินตนาการถึงโลกที่ลูกหลานของเราอาจเผชิญ และสิ่งที่เราสามารถทำได้ในตอนนี้เพื่อทำให้โลกนี้ยุติธรรมและน่าอยู่สำหรับพวกเขา” คริสโตเฟอร์ ลียง นักวิจัยหลังปริญญาเอกภายใต้การดูแลของศาสตราจารย์เอเลนา เบนเน็ตต์แห่งมหาวิทยาลัยแมคกิลล์กล่าว “หากเราไม่สามารถบรรลุเป้าหมายของข้อตกลงปารีส และการปล่อยมลพิษเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หลายแห่งในโลกจะเปลี่ยนไปอย่างมาก”

นักวิทยาศาสตร์ใช้การคาดการณ์แบบจำลองสภาพภูมิอากาศทั่วโลกโดยพิจารณาจากการคาดการณ์ความเข้มข้นของก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศที่ขึ้นกับเวลาสำหรับสถานการณ์การบรรเทาผลกระทบในระดับต่ำ ปานกลาง และสูงจนถึงปี 2500 การค้นพบของพวกเขาซึ่งตีพิมพ์ในGlobal Change Biologyเผยให้เห็นว่าโลกเป็นมนุษย์ต่างดาว

พืชพรรณเคลื่อนไปที่เสา

ภายใต้สถานการณ์บรรเทาต่ำและปานกลาง ซึ่งไม่เป็นไปตามเป้าหมายของข้อตกลงปารีสที่จะจำกัดภาวะโลกร้อนให้ต่ำกว่า 2 องศาเซลเซียส พืชพรรณและพื้นที่เพาะปลูกที่ดีที่สุดอาจเคลื่อนเข้าหาขั้วโลก พื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับพืชผลบางชนิดก็จะลดลงด้วย สถานที่ที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานเกี่ยวกับความมั่งคั่งทางวัฒนธรรมและระบบนิเวศ เช่น ลุ่มน้ำอเมซอน อาจกลายเป็นที่แห้งแล้ง

เขตร้อนที่ไม่เอื้ออำนวย

พวกเขายังพบว่าความเครียดจากความร้อนอาจถึงระดับร้ายแรงสำหรับมนุษย์ในเขตร้อนที่มีประชากรสูง แม้จะอยู่ภายใต้สถานการณ์ที่มีการบรรเทาสูง ทีมงานพบว่าระดับน้ำทะเลยังคงเพิ่มขึ้นเนื่องจากการขยายตัวและการผสมน้ำในมหาสมุทรที่ร้อนขึ้น

"การคาดการณ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นถึงความใหญ่โตของการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศในระยะเวลาที่ยาวนานกว่าและอยู่ในขอบเขตของการประเมินโดยผู้อื่น" ลียงกล่าว

มองข้าม 2100

แม้ว่ารายงานหลายฉบับที่อิงจากการวิจัยทางวิทยาศาสตร์พูดถึงผลกระทบระยะยาวของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เช่น การเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจก อุณหภูมิ และระดับน้ำทะเล ส่วนใหญ่ไม่ได้มองข้ามขอบฟ้าปี 2100 เพื่อให้เข้าใจและวางแผนผลกระทบต่อสภาพอากาศอย่างเต็มที่ในทุกสถานการณ์ นักวิจัยและผู้กำหนดนโยบายต้องมองให้ไกลกว่าเกณฑ์มาตรฐาน 2100 ทีมงานกล่าว

"ข้อตกลงปารีส สหประชาชาติ และรายงานการประเมินทางวิทยาศาสตร์ของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ล้วนแสดงให้เราเห็นว่าเราต้องทำอะไรก่อนปี 2100 เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย และจะเกิดอะไรขึ้นหากเราไม่ทำ" ลียงกล่าว "แต่เกณฑ์มาตรฐานนี้ ซึ่งใช้มานานกว่า 30 ปี ถือว่าสายตาสั้น เพราะคนที่เกิดตอนนี้จะอายุ 70 ​​ปีภายในปี 2100 เท่านั้น"

การคาดการณ์สภาพภูมิอากาศและนโยบายที่ขึ้นอยู่กับพวกเขาไม่ควรหยุดที่ 2100 เนื่องจากไม่สามารถเข้าใจถึงขอบเขตระยะยาวของผลกระทบต่อสภาพอากาศที่อาจเกิดขึ้นได้อย่างเต็มที่ นักวิทยาศาสตร์สรุป