ศึกษานำโดยนักวิชาการที่มหาวิทยาลัยบริสตอและในวันนี้ตีพิมพ์ [6 สิงหาคม] ในการสื่อสารธรรมชาติ,ได้ค้นพบความเชื่อมโยงระหว่างผู้รับเตียรอยด์ - ตัวรับ mineralocorticoid ( ม.ร.ว. ) และรับ glucocorticoid (GR) - และปรับเลนส์และ neuroplasticity ยีนในสมองส่วนฮิปโปแคมปัส ซึ่งเป็นบริเวณของสมองที่เกี่ยวข้องกับการเผชิญความเครียด การเรียนรู้และความจำ

จุดมุ่งหมายของการวิจัยคือการค้นหาว่ายีน MR และ GR มีปฏิสัมพันธ์กับจีโนมของฮิปโปแคมปัสทั้งหมดในช่วงการเปลี่ยนแปลงปกติของร่างกายและหลังจากได้รับความเครียดเฉียบพลัน ทีมวิจัยยังต้องการค้นหาว่าปฏิสัมพันธ์ใดๆ จะส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกและคุณสมบัติการทำงานของยีนเหล่านี้หรือไม่

การศึกษาได้รวมเอาเทคโนโลยีขั้นสูงในการหาลำดับเบส ชีวสารสนเทศ และการวิเคราะห์เส้นทางเพื่อให้มีความเข้าใจมากขึ้นเกี่ยวกับการทำงานของฮอร์โมนกลูโคคอร์ติคอยด์ ผ่านทาง MR และ GR เกี่ยวกับกิจกรรมของยีนในฮิบโปแคมปัส

นักวิจัยพบว่าก่อนหน้านี้มีการเชื่อมโยงระหว่าง MR และ cilia function Cilia เป็นโครงสร้างคล้ายขนขนาดเล็กที่ยื่นออกมาจากร่างกายของเซลล์ การทำงานของ cilia ที่มีประสิทธิภาพมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาสมองและการพัฒนาของสมองอย่างต่อเนื่อง แต่ส่วนใหญ่ไม่ทราบโครงสร้างและหน้าที่ของพวกมันถูกควบคุมในเซลล์ประสาทอย่างไร

การค้นพบบทบาทใหม่ของ MR ในโครงสร้างและหน้าที่ของ cilia ที่สัมพันธ์กับการพัฒนาเซลล์ประสาทได้เพิ่มความรู้เกี่ยวกับบทบาทของโครงสร้างเซลล์เหล่านี้ในสมอง และสามารถช่วยแก้ไขความผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับ cilia (การพัฒนา) ได้ในอนาคต

ทีมงานยังพบว่า MR และ GR มีปฏิสัมพันธ์กับยีนจำนวนมากซึ่งเกี่ยวข้องกับกระบวนการสร้างเส้นใยประสาท เช่น การสื่อสารระหว่างเซลล์ประสาทกับเซลล์ประสาท และกระบวนการเรียนรู้และความจำ อย่างไรก็ตาม ยีนเหล่านี้บางส่วนเชื่อมโยงกับการพัฒนาของความผิดปกติด้านสุขภาพจิต เช่น ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล PTSD และความผิดปกติของสเปกตรัมโรคจิตเภท ดังนั้น ความผิดปกติของฮอร์โมนกลูโคคอร์ติคอยด์ ดังที่สังเกตได้จากความเครียดเรื้อรัง อาจส่งผลเสียต่อสุขภาพจิตผ่านการกระทำของพวกเขาต่อยีนที่มีความเปราะบางเหล่านี้ ซึ่งเป็นกลไกใหม่ที่มีศักยภาพในการอธิบายการมีส่วนร่วมที่รู้จักกันมายาวนานของกลูโคคอร์ติคอยด์ในสาเหตุของความผิดปกติทางสุขภาพจิต

แม้ว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับบทบาทของฮอร์โมนกลูโคคอร์ติคอยด์ในการควบคุมยีนเหล่านี้ แต่การค้นพบนี้ช่วยเติมเต็มช่องว่างระหว่างการมีส่วนร่วมที่รู้จักกันมายาวนานของกลูโคคอร์ติคอยด์ในความผิดปกติด้านสุขภาพจิตและการมีอยู่ของยีนที่มีความเปราะบาง

Hans Reul ศาสตราจารย์ด้านประสาทวิทยาในโรงเรียนแพทย์บริสตอล: Translational Health Sciences (THS) กล่าวว่า "งานวิจัยชิ้นนี้เป็นก้าวสำคัญในความพยายามของเราในการทำความเข้าใจว่าฮอร์โมน glucocorticoid อันทรงพลังเหล่านี้มีผลต่อสมองอย่างไรและหน้าที่ของพวกมันคืออะไร

"เราหวังว่าการค้นพบของเราจะกระตุ้นการวิจัยที่กำหนดเป้าหมายใหม่เกี่ยวกับบทบาทของฮอร์โมนเหล่านี้ในสาเหตุของความผิดปกติทางจิตอย่างรุนแรง เช่น ภาวะซึมเศร้า ความวิตกกังวล และ PTSD"

ขั้นตอนต่อไปสำหรับการวิจัยรวมถึงการศึกษาว่าการทำงานของฮอร์โมนกลูโคคอร์ติคอยด์ผ่าน MR และ GR เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงจีโนมของฮิบโปแคมปัสอย่างไรภายใต้สภาวะความเครียดเรื้อรัง และด้วยการให้ BBSRC ใหม่ การกระทำของกลูโคคอร์ติคอยด์ผ่าน MR และ GR ต่อจีโนมสมองของผู้หญิง ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องงานวิจัยนี้ในผู้หญิง เนื่องจากการศึกษาส่วนใหญ่เกี่ยวกับความเครียดและฮอร์โมนกลูโคคอร์ติคอยด์ได้ดำเนินการในเพศชาย

การศึกษานี้ได้รับการสนับสนุนจาก BBSRC และทุนการศึกษาระดับปริญญาเอกของ Wellcome Trust Neural Dynamics ดำเนินการโดยกลุ่มวิจัย Neuro-Epigenetics Research Group ที่นำโดยศาสตราจารย์ Hans Reul และ Dr Karen Mifsud โดยความร่วมมือกับ Stem Cell Biology Group ของ Bristol – Dr. Oscar Cordero Llana และ Ms Andriana Gialeli - และผู้เชี่ยวชาญด้านการจัดลำดับและนักชีวสารสนเทศที่มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ดสล็อตออนไลน์ 918kiss