รูหนอนมีบทบาทสำคัญในภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์หลายเรื่อง ซึ่งมักเป็นทางลัดระหว่างจุดสองจุดที่ห่างไกลในอวกาศ อย่างไรก็ตาม ในฟิสิกส์ อุโมงค์เหล่านี้ในกาลอวกาศยังคงเป็นสมมุติฐานอย่างหมดจด ทีมงานระดับนานาชาติที่นำโดย Dr. Jose Luis Blázquez-Salcedo จากมหาวิทยาลัย Oldenburg ได้นำเสนอแบบจำลองทางทฤษฎีใหม่ในวารสารวิทยาศาสตร์Physical Review Lettersซึ่งทำให้รูหนอนด้วยกล้องจุลทรรศน์ดูไม่ค่อยน่าสนใจกว่าในทฤษฎีก่อนหน้านี้

Wormholes ก็เหมือนกับหลุมดำ ปรากฏในสมการของทฤษฎีสัมพัทธภาพทั่วไปของ Albert Einstein ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1916 สมมติฐานที่สำคัญของทฤษฎีของ Einstein คือจักรวาลมีสี่มิติ - สามมิติเชิงพื้นที่และเวลาเป็นมิติที่สี่ พวกมันรวมกันสร้างสิ่งที่เรียกว่ากาลอวกาศ และกาลอวกาศสามารถยืดและโค้งงอได้ด้วยวัตถุขนาดใหญ่เช่นดาวฤกษ์ มากเท่ากับแผ่นยางที่ลูกบอลโลหะจะจมลงไปในนั้น ความโค้งของกาลอวกาศเป็นตัวกำหนดวิธีที่วัตถุอย่างเช่นยานอวกาศและดาวเคราะห์ แต่ยังรวมถึงแสงที่เคลื่อนที่อยู่ภายในนั้นด้วย “ตามทฤษฎีแล้ว กาลอวกาศสามารถโค้งงอได้โดยไม่มีวัตถุขนาดใหญ่” บลาซเกซ-ซัลเซโด ซึ่งย้ายไปยังมหาวิทยาลัยคอมพลูเทนเซ่แห่งมาดริดในสเปนกล่าว ในสถานการณ์สมมตินี้ รูหนอนจะเป็นบริเวณที่โค้งมากในกาลอวกาศซึ่งคล้ายกับช่องทางที่เชื่อมต่อถึงกันสองช่องทางและเชื่อมต่อจุดที่อยู่ห่างไกลสองจุดในอวกาศ เช่น อุโมงค์ "จากมุมมองทางคณิตศาสตร์ ทางลัดดังกล่าวจะเป็นไปได้ แต่ไม่มีใครเคยสังเกตรูหนอนจริง ๆ เลย" นักฟิสิกส์อธิบาย

ยิ่งกว่านั้นรูหนอนดังกล่าวจะไม่เสถียร ตัวอย่างเช่น ถ้ายานอวกาศต้องบินเข้าที่หนึ่ง มันจะยุบตัวเป็นหลุมดำทันที วัตถุที่สสารนั้นหายไป และจะไม่มีใครเห็นอีกเลย การเชื่อมต่อกับสถานที่อื่นๆ ในจักรวาลจะถูกตัดขาด แบบจำลองก่อนหน้านี้แนะนำว่าวิธีเดียวที่จะเปิดรูหนอนไว้คือการใช้สสารรูปแบบแปลกใหม่ที่มีมวลเป็นลบ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือมีน้ำหนักน้อยกว่าไม่มีเลย และมีอยู่ในทฤษฎีเท่านั้น อย่างไรก็ตาม Blázquez-Salcedo และเพื่อนร่วมงานของเขา Dr. Christian Knoll จาก University of Oldenburg และ Eugen Radu จาก Universidade de Aveiro ในโปรตุเกสได้สาธิตในรูปแบบของพวกเขาว่ารูหนอนยังสามารถข้ามผ่านได้โดยไม่มีเรื่องดังกล่าว นักวิจัยเลือกแนวทาง "กึ่งคลาสสิก" ที่ค่อนข้างง่าย พวกเขารวมองค์ประกอบของทฤษฎีสัมพัทธภาพกับองค์ประกอบของทฤษฎีควอนตัมและทฤษฎีอิเล็กโทรไดนามิกแบบคลาสสิก ในแบบจำลองของพวกเขา พวกเขาพิจารณาอนุภาคมูลฐานบางอย่าง เช่น อิเล็กตรอนและประจุไฟฟ้าของพวกมันว่าเป็นสิ่งที่ต้องผ่านรูหนอน ตามคำอธิบายทางคณิตศาสตร์ พวกเขาเลือกสมการไดแรค ซึ่งเป็นสูตรที่อธิบายฟังก์ชันความหนาแน่นของความน่าจะเป็นของอนุภาคตามทฤษฎีควอนตัมและสัมพัทธภาพว่าเป็นสนามดิรัก

ตามที่นักฟิสิกส์รายงานในการศึกษาของพวกเขา มันคือการรวมสนาม Dirac ไว้ในแบบจำลองที่อนุญาตให้มีการมีอยู่ของรูหนอนที่สามารถข้ามผ่านได้โดยสสาร โดยมีเงื่อนไขว่าอัตราส่วนระหว่างประจุไฟฟ้าและมวลของรูหนอนเกินขีดจำกัดที่กำหนด นอกจากสสารแล้ว สัญญาณ เช่น คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ยังสามารถเคลื่อนผ่านอุโมงค์เล็กๆ ในกาลอวกาศได้อีกด้วย รูหนอนขนาดเล็กที่ทีมงานตั้งสมมติฐานไว้อาจไม่เหมาะสำหรับการเดินทางข้ามดวงดาว ยิ่งไปกว่านั้น แบบจำลองจะต้องได้รับการปรับปรุงเพิ่มเติมเพื่อค้นหาว่าโครงสร้างที่ผิดปกติดังกล่าวจะมีอยู่จริงหรือไม่ Blázquez-Salcedo กล่าวว่า "เราคิดว่ารูหนอนสามารถอยู่ในแบบจำลองที่สมบูรณ์ได้